آیا درخواست و تقاضای رئیسی و تیم او برای داشتن حجاب و روسری خبرنگار، در چارچوب یک پروتکل موجود و نوشتاری است؟ یا این پروتکل، سلیقه‌ای و شخصی و من درآوردی است؟ مسئولان دفتر ریاست جمهوری در این باره توضیحی نداده اند.

باید بپذیرید که در بخشی از جامعه به ویژه نسل جدید نارضایتی انباشته توام با خشمی برامده از ناکامی وجود دارد که مرگ مرحومه مهسا امینی مانند جرقه‌ای انبار این باروت را روشن کرد.

قانون را به لباسی تشبیه کرده‌اند که بر تن جامعه پوشانده می‌شود. هر لباسی نیز باید هم اندازه بدن فردی باشد که آن را می‌پوشد، یعنی نه باید بسیار گشاد باشد و نه خیلی تنگ. لباس گشاد، از تن می‌افتد و لباس تنگ، بدن را می‌آزارد.

برخی مسوولان ما عادت کرده‌اند فقط وقتی مقابل دوربین باشند که مجری‌های هماهنگ و همسوی صدا و سیما در صندلی روبروی‌شان نشسته باشند؛ از این رو شاید ترجیح می‌دهند به بازی در همین لیگ دسته ۳ یا حتی لیگ محلات بسنده کنند و ریسک بازی در لیگ‌های بین المللی و حضور در مقابل خبرنگاران چالشی مانند کریستین امانپور را به جان نخرند.

پدر مهسا امینی درباره فوت دخترش می‌گوید: وقتی به بیمارستان رفتیم، نمی‌گذاشتند مهسا را ببینیم. همه سر و بدن او را پوشانده بودند تا ما کبودی‌های بدنش را نبینیم! فقط صورت و کف پای دخترم را توانستم ببینم که البته من با هزار بدبختی توانستم کبودی‌های پای مهسا را ببینم.

تسنیم نوشت: جمهوری اسلامی… جلودار مطالبه بررسی دقیق فوت خانم امینی است… آن‌ها که تصور می‌کنند با عباراتی مثل بدحجاب، می‌توان چنین وظیفه ذاتی و قطعی را جارو کرد و زیر فرش برد، هرچه باشند و هر ظاهری داشته باشند، انقلابی نیستند.

کیومرث سرمدی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان اینکه افزایش قیمت کالاهای اساسی، فشار زیادی بر سفره مردم وارد کرده است، اظهار کرد که حمایت دولت در راستای معیشت مردم خصوصا قشر متوسط به پایین، خیلی گره گشا نبوده است.