در سال‌های گذشته تحمیل تحریم‌های خارجی بر ایران و سوء مدیریت مسئولان موجی عدیده از مشکلات اقتصادی همچون تورم افسارگسیخته، کاهش قدرت خرید، دشواری در تامین نیازهای ابتدایی زندگی و… را به همراه داشته است. همین امر موجب نارضایتی‌های گسترده و انباشت شده را در جامعه شده است. جامعه‌ای که با محرومیت نسبی مواجه شده و انتظارات فزآینده‌ای دارد، زمانی باعدم پاسخ به مطالبات‌اش برخورد می‌کند، خشونت بخشی لاینفک از کنش‌اش خواهد بود.

امروزه زبانِ جنبش همه یا اغلب خانه‌ها و محفل‌ها و جلسات و کلاس‌های دانشگاه و مدرسه و فضای بازارها و مساجد را گشوده است و جنبش به پدیده‌ای تبدیل شده است که هر کسی که اهل گفتن است، نمی‌تواند از آن نپرسد و از آن حرف نزند و نسبت به آن موضع نگیرد.

پس شما و سیستم امنیتی‌تان آنجا چه کار می‌کنید که به قول خودتان یک تعداد آدم مشکوک یک روز در زاهدان و روزی دیگر در خاش مردم را به گلوله می‌بندند؟

در مراسم ۱۳ آبان، شاهد مهر و مدارای اکثریت باحجاب با اقلیت مطلقی که تنها یک نفر بود، بودیم و چه زیبا بود این صحنه و باید به آن خانم‌های باحجاب درود فرستاد که این گونه خردمندانه با هموطن بی‌حجاب خود همراه و همصحبت شده بودند. وقتی با چنین اقلیت مطلقی مدارا می‌شود و چنان صحنه زیبایی به وجود می‌آید، حساب کنید اگر با خواسته‌های اکثریت چنین تعاملی شود، ایران ما، چه بهشت روح افزایی خواهد شد!

نایب رئیس انجمن روانپزشکان ایران با اشاره به مفهومی به نام «فشار عصبیِ سیاسی» که عمدتا از ابهام در اوضاع سیاسی نشات می‌گیرد، گفت: خشونت‌هایی که در نا آرامی‌های اخیر دیده شد، می‌تواند به «فشار عصبیِ سیاسی» منجر شود.

احمد علیرضابیگی عضو کمیسیون شوراهای مجلس حضور کودکان در جریان سرکوب معترضان را تایید کرده و می‌گوید: ممکن است بسیج کودکان را به خیابان آورده باشند؛ چون آن‌ها تابع قوانین و مقررات سازمانی یگان ویژه نیستند.

همزمان با وقوع اعتراضات و اغتشاشات اخیر در کشورمان و در عین حال، توقف مذاکرات اتمی وین و وضع تحریم‌هایی از سوی اتحادیه اروپا و آمریکا علیه ایران و البته تقویت پیوندهای تهران با قدرت‌های شرقی، بسیاری به طرح این سوال می‌پردازند که آینده روابط ایران با مجموعه جهان غرب و به طور خاص آمریکا چگونه خواهد بود؟ در این راستا، ۴ کارشناس حوزه سیاست خارجی در گفتگو با فرارو، به این پرسش پاسخ داده اند.