مهدوی با بیان اینکه در جامعه اسلامی رعایت حجاب در ملأعام برای همگان لازم است ولو کسانی که مسلمان نیستند؛ ادامه داد: حجاب در جامعه اسلامی یک پرچم برافراشته است که دشمن با تمام توان قصد دارد آن را زمین بیندازد و خواسته ما از مدیریت استان، نظارت بر اجرای مفاد دستورالعمل ابلاغی وزارت کشور در حوزه حجاب و عفاف است تا شأن جامعه اسلامی حفظ شود.
نگاهی به سیر فعالیت‌های میرباقری نشان می‌دهد که او پس از اینکه به ریاست فرهنگستان علوم اسلامی قم می‌رسد، در دهه اول بیشتر فعالیت‌هایش در چارچوب اهداف فرهنگستان بوده است. به‌عبارتی در دهه اول خبری از اظهار‌نظر سیاسی توسط او به‌صورت چشم‌گیر نیست، اما اوایل دهه ۹۰ آرام‌آرام وارد فضای سیاسی کشور می‌شود. در این بین نوع نگاه او همانند استادش اجرای احکام اسلامی بدون کوچکترین تقلیلی است و همین هم موجب می‌شود که از سخنانش نوعی بنیادگرایی برداشت شود.
بقاء نظام جمهوی اسلامی، بدون تردید به ترمیم اعتماد عمومی وابسته است. تجربه سال‌های متمادی نشان داده است تا زمانی که افراطیون و خود انقلاب و خوداسلام پنداران در تصمیم سازی دخالت داشته باشند، اعتماد عمومی همچنان ضربه‌های بیشتری خواهد دید. آن‌ها بیشترین خسارت را به اقتصاد، به فرهنگ، به انسجام داخلی، به حقوق عمومی و به سیاست خارجی کشور وارد کرده‌اند.
روزنامه اطلاعات نوشت: آیا همین تعبیر و عبرت می‌تواند آنقدر روشنگر باشد که یک وزیر فرهنگی که به جای جلوه فروشی و زهدنمایی و سابقه تراشی، به مشاوران متخصص و کارآزموده بها دهد و خود نیز مدارج مدیریت و فرهنگ را به تدریج طی کرده باشد و در یک کلام برنامه و قابلیت داشته باشد، بر این مسند بنشیند؟
کیهان نوشت: اکثر فقهای طراز اول شیعه از جمله محقق حلی، علامه حلی، فاضل هندی و شیخ طوسی برای هر فعل حرام یا ترک فعل واجب قائل به مجازات از سوی حاکم شرع هستند. حتی برای ترک نماز واجب که این امر در منابع فقهی به صراحت ذکر شده است.
سخنگوی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس به بحث اشتغال و حجاب پرداخت و گفت: ابرچالش سال ۱۴۰۲ اشتغال جوانان است. اما در بحث حجاب کار باید در همان چارچوبی که مقام معظم رهبری فرمودند پیش برود. ما با کسانی مخالف هستیم که لختی‌گری را اشاعه می‌دهند وگرنه حضرت آقا فرمودند، کسانی که حجاب ضعیف دارند هم دختران خود ما هستند.
محمود سریع‌القلم می گوید: اقتصاد ایران همیشه دچار مشکلات ساختاری بوده اما دولتها با پول و منابع مالی حاصل از فروش نفت، مشکلات را پوشانده‌اند. وقتی آن پول نیست، بحران‌ها تشدید می شود و به مسائل اجتماعی و سیاسی تبدیل می‌شود.