اگر نتانیاهو بتواند گام بزرگ در حل و فصل مساله با فلسطین را بردارد، قطعه گمشده و نهایی ایران خواهد بود. در نهایت این ولیعهد سعودی است که باید ببیند تضمین‌هایی که ایالات متحده به ریاض خواهد داد، ارزشش را دارد یا خیر.
شاید هم در سطح کلی، پذیرش این حجم از پیشرفت در فوتبال عربستان که روزگاری حرفی برای گفتن در آسیا هم نداشت، چه برسد به اینکه بخواهد در دنیا معتبر شود، برای تلویزیون و سیاست‌گذارن حاکم بر این سازمان دشوار باشد.
کریستیانو رونالدو ادعاهایی عجیب را درباره لیگ‌های عربستان و آمریکا مطرح کرده و طعنه‌ای به لیونل مسی زد که واکنش‌های زیادی را در پی داشته است.
ریاض تاکنون به اتهامات ایران مبنی بر دخالت در اعتراضات، با سکوت محتاطانه پاسخ داده است. در همین حال، بازوی رسانه‌ای تحت کنترل دولت سعودی، زمان زیادی از برنامه‌های خود را به تظاهرات در ایران اختصاص داده است. شبکه «ایران اینترنشنال» مستقر در لندن با بودجه عربستان سعودی ویدیوها و تصاویری را از داخل ایران پخش کرده و همچنین میزبان چهره‌های مخالف، اعضای شبه‌نظامیان مخالف حکومت و جدایی‌طلبان ترک و کرد است.
کشورهای حاشیه خلیج فارس باید چارچوب دیپلماتیکی ایجاد کنند تا از تبدیل شدن منطقه به عرصه مبارزه بین واشنگتن و پکن جلوگیری نمایند.
رهبران سراسر منطقه در موجی از نزدیک شدن منطقه‌ای پرچم آشتی و صلح را به سوی یکدیگر به اهتزاز در آورده اند. آیا این عشق دوام خواهد آورد؟
امضای اخیر طرح «برنامه هماهنگ سازی» بین چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان سعودی با پروژه ابتکار عمل کمربند و جاده چین نمادی از تغییر بازی است. آن چه تهران را بیش‌تر آزار می‌دهد آن است که عربستان سعودی و ائتلاف عربی حیاتی‌ترین الگوی استراتژی‌های منطقه‌ای چین در منطقه غرب آسیا و آفریقا خواهند بود.