در حالی که پدر یک دختر دانش‌آموز می‌گوید ماموران در پی اعتراض تعدادی از دانش‌آموزان وارد مدرسه شدند، روابط عمومی آموزش و پرورش ورود مامور به مدرسه را تکذیب می‌کند.
یک عضو شورای مرکزی فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه اعتراض حق مردم است، گفت: برای برگزاری یک تجمع باید برگزارکنندگان صلاحیت و تعهد لازم را داشته و در مقابل حاکمیت هم امنیت معترضان را تضمین کند که در این صورت مشکلی در برگزاری تجمع اعتراضی وجود ندارد.
یا دیده‌اید که خبرنگاران داخل کشور مجاز باشند برای تهیه گزارش بی‌طرفانه از آنچه در دانشگاه شریف و زاهدان، سنندج، اردبیل و شهرهای دیگر رخ داد آزادانه به این مناطق بروند و با هر که خواستند گفت و گو کنند و نتیجه را حتی اگر خلاف روایت رسمی باشد بی‌سانسور برای مردم گزارش کنند؟ (چه بسا گزارش‌های واقعی، تایید کننده حرف‌های مسوولان باشد). نه که ندیده‌اید و تنها افرادی که «می توان» در این مناطق صدای آن‌ها را بازتاب داد حداکثر استاندار و امام جمعه و رئیس شورای تامین استان و نظایر این‌ها است.
آنچه در فکر و سخن این دست مسئولان، «اینترنت ملی» یا «طرح صیانت» خوانده می‌شود، در واقع «حصر عمومی» یک ملت است و «بانیان» و «حامیان» باید بدانند که نمی‌توان یک ملت را، آن هم به بزرگی و آزادی‌خواهی ملت شریف ایران، حتی با برچسب ناچسب «ملّی»، «محصور» ساخت.
تنها حالتی که این برخورد رئیس صداوسیما را می‌تواند قابل فهم کند این است که او اصلا برایش مهم نیست مخاطب داشته باشد یا نداشته باشد…
پلیس درباره رفتار ماموران یگان ویژه هنگام دستگیری یک زن توضیحاتی را ارائه داد.
تقی آزاد ارمکی؛ جامعه‌شناس درباره ورود نیروهای امنیتی به مدارس اضافه کرد: نه تنها مدارس؛ دانشگاه‌ها نیز محل ورود این افراد نیست. در کشور ما به سبب وجود فضای امنیتی، نیروهای پلیس به همه جا سرک کشیده و مداخله می‌کنند.