محمد درویش، فعال محیط زیست : اگر ما به سرعت خطر جهان گرمایی را کاهش ندهیم مهم‌ترین رویشگاه جنگلی را در شمال از دست خواهیم داد

اخبار مربوط به خزان دیرهنگام جنگل‌های شمال اگرچه در ظاهر خبری تازه و شاید کم اهمیت باشد، اما در اصل قضیه با خبری ترسناک و با اهمیت مواجهیم که ناشی از افزایش دمای زمین و فعالیت کشور‌های مهم در تولید گاز‌های گلخانه‌ای است. جهان در خطر نابودی در اثر بی توجهی بشر به محیط زیست قرار دارد، اما کماکان سوخت‌های فسیلی در حال درآمدزایی برای کشور‌ها هستند.

محمد درویش، فعال محیط زیست، درباره خزان دیرهنگام در جنگل‌های شمال به «انتخاب» گفت: امسال در شمال کشور شاهد چند رخداد آتش‌سوزی بودیم و پاییز امسال یکی از گرم‌ترین پاییز‌های کشور بود. طبق آمار‌های جهانی، با یکی از گرم‌ترین پاییز‌ها در تاریخ بشر مواجه شدیم. این پدیده سبب شد که درختان در بسیاری از مناطق هیرکانی به خواب نرفته باشند و هنوز خزان شروع نشده است. شما اگر به پارک ملی گلستان بروید، درختان هنوز خزان نکرده اند. سازمان جنگل‌ها پروژه کاشت یک میلیارد درخت را داشت و این پروژه را عقب انداخت. وقتی درخت‌ها به خواب نرفتند زمان لازم برای کاشت نیست و در شرایط سرما را برای کاشت نهال‌های جدید در نظر گرفته اند.

وی در ادامه درباره نتایج تداوم خزان دیرهنگام درختان بیان کرد: تداوم این روند بسیار نگران کننده است. این مسئله فوق العاده می‌تواند بالانس جنگل‌ها را بهم بزند و از نظر اقلیمی برای نیم کره شمالی خیلی خطرناک باشد. این اتفاق می‌تواند جمعیت پرندگان را کم کرده و آفات را زیاد کند. این اتفاق خسارات جبران ناپذیری به ما می‌زند. ما شاهد این هستیم که لکه‌های بزرگ از جنگل‌های بزرگ کشور دچار خشکی شده اند. اگر ما به سرعت خطر جهان گرمایی را کاهش ندهیم متاسفانه مهم‌ترین رویشگاه جنگلی را در شمال از دست خواهیم داد.

درویش سپس در رابطه با مقصر اصلی وضعیت فعلی گفت: مقصر اصلی کشور‌های اصلی تولیدکننده گاز‌های گلخانه‌ای از جمله چین و آمریکا و هند هستند. همه‌ی این ۸.۵ میلیارد نفر ساکنان زمین ساکن یک قایق هستند و اینگونه نیست که از این ماجرا عبور کنند. اگر جهان به مرحله فروپاشی برسد همه آسیب می‌بینند. برخی پیش بینی‌ها می‌گوید که جهان به توافق نمی‌رسد و میانگین افزایش دما به ۴ درجه در ۲۰۷۰ خواهد رسید که ۸.۵ تا ۹ میلیارد نفر از مردم قرن ۲۲ را نخواهند دید.

درویش گفت: در اجلاس سران جهان در دبی حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی رای نیاورد؛ در حالیکه جهانیان قرار بود به یک توافق برسند تا در ۲۰۵۰ استفاده از سوخت فسیلی به صفر برسد. این نوع رفتار‌ها نشان می‌دهد که خیلی نمی‌توانیم به آینده جهانی برای عبور از خطرات جهانی گرمایی امیدوار باشیم.