عموم مدیران و سیاست مداران کشورهای درحال توسعه در داوس تاکید داشتند که بدون مشارکت مالی، فن آوری و دانشی نمی توان وضعیت کشور را بهبود بخشید. دیجیتالی شدن جهان باعث شده که دولت ها دیگر نتوانند ناکارآمدی خود را مخفی کنند. بی توجهی به بهره وری و نیازهای عامه در نهایت به بی ثباتی های اجتماعی منجر می شود. ثبات در سیاست گذاری و دولت های همکار با بخش خصوصی، به روشی جهان شمولی تبدیل شده است.