روزنامه اعتماد نوشت: کارلوس کی‌روش ۹ بازی روی نیمکت ایران در جام جهانی نشسته و حاصلش دو برد، سه تساوی و پنج باخت بوده است.

اگر هدف این بوده حداقل کسانی می‌رفتند که الفبای انگلیسی را بلد باشند تا اگر می‌خواهند در انتقال مفاهیم انقلاب همکاری کنند، قدرت برقرار کردن ارتباط را داشته باشند. انتخاب افراد بر چه اساسی صورت گرفته است؟ کمیسیون اصل ۹۰ و کمیسیون فرهنگی مجلس باید این سفر را بررسی کنند تا مشخص شود افراد بر چه اساسی انتخاب شدند و چه ضرورتی داشته که در شرایط کنونی کشور به این افراد قطرگردی کنند؟

در باخت دیشب تیم ایران به آمریکا دیگر صحبت از آل سعود و اسراییل و وطن فروشان داخلی و خارجی نیست یعنی بی‌غیرتی و آل‌سعود و اسراییل و وطن‌فروشان داخلی و خارجی و استکبار جهانی و صهیونیسم بین‌الملل و ارتجاع منطقه و زمستان سرد اروپا و خیانت‌های برجام، هیچ نقشی نداشته‌اند! فقط باختیم «علی‌رغم شایستگی»

با مقایسه این دو جامعه می‌توانیم بفهمیم درد کشور کجاست، اما مسئله این است که بخواهیم درد را دوا کنیم.

وقت خوبی است دانشگاهیان این سوال را در کفه بحث و گفت‌وگو بگذارند که چرا بخشی از ملت از باخت تیم ملی‌اش شادمانی کرد؛ شاید به نتایجی برسیم که اختلاف‌ها را کمتر کند.

ایسنا نوشت: پیشکسوت فوتبال ایران می‌گوید: به نظر من سرمربی تیم ملی باید به یک شکل دیگری بازیکنان را به میدان می‌فرستاد.