براساس گزارش بانک جهانی از سال ۲۰۰۰ میلادی فقیرترین کشورهای جهان بیش‌ترین سهم از درآمدهای صادراتی خود را صرف پرداخت خدمات بدهی به کشورهای ثروتمند کرده‌اند و ریسک‌های مرتبط با بدهی در اقتصادهای با درآمد کم و متوسط نیز در حال افزایش است.
باید حاکمیت متوجه باشد که این «انتظار تورمی» به مراتب از روند تورمی یا تورم موجود، خطرناک‌تر است. زیرا ممکن است دولت و مجلس اقداماتی (بر فرض درست و اصولی) در راستای کاهش تورم انجام دهند، اما اگر نتوانند «انتظار تورمی» را کنترل کنند، هیچکدام از برنامه‌ها و اقداماتشان در مهار تورم، مفید و اثربخش نخواهد بود؛ لذا مجدد من تاکید می‌کنم که حاکمیت باید یک فکر اساسی در خصوص «انتظار تورمی» در کشور کند و بعد به سراغ مهار تورم برود.
در مجموع به نظر می‌رسد اعضای دولت در جزیره‌ای جدا از دریای پرتلاطم این روزهای کشور به سر می‌برند که نه بی‌نظمی در سطوح مختلف را می‌بینند و نه آرزو شدن، داشتن ارزان‌ترین خودروی کشور (یک پراید) را بر جوانان نسل جدید… البته اگر از حق نگذریم، دولت به جای انجام اصلاحات، اقدام قابل توجه نشر و توزیع اسکناس ۱۰۰ هزار تومانی با حذف تصویر تخت جمشید را در دستور کار قرار داده… گویی وزارت اقتصاد تمامی امور را به نحو احسن مدیریت و برنامه‌ریزی کرده و تنها مانده تصویر یکی از المان‌های تاریخی کشور را از روی یک اسکناس بر دارد!
قطعا باید برجام حل شود اما همچون یک پزشک که می‌گوید مریض باید فلان دارو را بخورد ولی حالا که پیدا نمی‌شود یا باید دعا کنیم یا منتظر معجزه باشیم، در حالی که داروی اصلی کماکان سر جایش است. با این تفاصیل به باور من ایرانی که در آن برجام احیا شده باشد بهتر از شرایطی است که الان دارد.
مهدی پازوکی اقتصاددان به آفتاب نیوز گفت: وقتی نرخ بهره بانکی ۲۰ درصد و نرخ تورم حداقل ۴۰ درصد، در واقع یعنی ارزش پول در حال کاهش است. سکه و طلا دارای ارزش ذاتی است و هر چه انتظارات تورمی مردم افزایش یابد، میل به خرید سکه نیز رشد می‌کند.
در حالی که قیمت کالاها وخدمات به طور مستمر رو به افزایش است ومردم هر بامداد نرخ‌های افزایش یافته ودلبخواهی را تجربه می‌کنند، خبری از دستگاه‌های پرشمارنظارتی برای کنترل بازارنیست وقیمت هادرسکوت، تقریبا به حال خودرها شده‌اند.
سلطانی با اشاره به اینکه تورم بالا در سال‌های اخیز از دیگر علت‌هایی است که اقتصادی ایران بسیار شکننده است، گفت: این تورم بالا موجب شده که پول ملی ایران سقوط وحشتناکی را تجربه کند، به طوری که امروز ریال یکی از بی‌ارزش‌ترین واحدهای پولی در جهان به حساب می‌آید. این موضوع مشکلات اقتصادی بسیار زیادی را در کشور به بار آورده که تبعات آن بسیار جبران ناپذیر است.