بر خلاف رویکرد تعاملی و ایجابی تهران، جمهوری آذربایجان با افزایش ضریب رویکرد تقابلی، بر آتش تنش علیه ایران دمیده است. به نظر می‌رسد صبر استراتژیک ایران نمی‌تواند همیشگی باشد. رویکرد تعامل‌جویانه، به هیچ عنوان نمی‌تواند در مقابل رویکرد تنش‌جویانه باکو کارایی داشته باشد. حالا از هر زمانی ضروری‌تر است که تهران رویکرد جدیدی را در تقابل با مخاصمه‌جویی‌های باکو اتخاذ کند.
فراتر از قضاوت پیرامون این‌که آیا سه سال قبل حمایت ضمنی ایران از کنترل جمهوری آذربایجان بر منطقه قره‌باغ، صحیح بود یا خیر، مساله مهم‌تر نبود استراتژی به معنا داشتن نگاه بلندمدت به بحران در مرزهای شمالی خود است. متاسفانه در نگاه ایران به بحران میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان، با خلاء سیاست‌گذاری استراتژیک مواجه بوده و هستیم.
نخست وزیر ارمنستان گفت که ازسازمان پیمان امنیت جمعی انتظار دارد خروج فوری نیروهای جمهوری آذربایجان از خاک کشورش را سرعت دهد.
دور جدید درگیری‌های مرزی بین جمهوری آذربایجان و جمهوری ارمنستان از دوشنبه هفته گذشته آغاز شد. اگرچه تداوم این درگیری‌های پراکنده مرزی پس از جنگ ۴۴روزه پاییز سال ۲۰۲۰ امری طبیعی به نظر می‌رسد؛ اما با بررسی دقیق‌تر این تنش‌ها، ضرورت اتخاذ یک سیاست دقیق و کارآمد در راستای تحقق منافع و امنیت کشور بیش‌ازپیش احساس می‌شود.