برخی از ناظران رسانه‌ای بر این باور هستند اگر پخش مسابقات ورزشی، به ویژه فوتبال‌ها از برنامه‌های صداوسیما مستثنی شوند، عملا این سازمان با مخاطبانی حداقلی در سطح ملی مواجه خواهد شد. فهم این قاعده دشوار نیست؛ زمانی که شما عادل فردوسی‌پور و برنامه محبوب ۹۰ را تعطیل می‌کنید، مخاطب ایرانی به سراغ برنامه فوتبالی تلویزیون ایران اینترنشنال به مجری‌گری مزدک میرزایی گرایش پیدا می‌کند؛ و این یعنی ریزش خودخواسته در مخاطبان!
حالا که حداقل نمی‌توانید برای مردم کاری کنید و کسب و کارهای آن را سروسامان دهید، لطفا با حرف‌هایتان روی اعصاب‌شان راه نروید.
اگر همه چیز ختم به خیر شود و از فردا اوضاع آرام شود سؤال بعدی این است که آتشفشان بعدی کی اتفاق می‌افتد؟ اینها سؤالات مهمی است که نظام باید از خودش بکند.
یک فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد که جامعه مدنی از جمله زیرساخت‌های توسعه سیاسی است و می‌تواند اعتراضات را به صورت فنی بررسی کرده و آن را به حاکمیت منتقل کند.
در حالی که پدر یک دختر دانش‌آموز می‌گوید ماموران در پی اعتراض تعدادی از دانش‌آموزان وارد مدرسه شدند، روابط عمومی آموزش و پرورش ورود مامور به مدرسه را تکذیب می‌کند.
یک عضو شورای مرکزی فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه اعتراض حق مردم است، گفت: برای برگزاری یک تجمع باید برگزارکنندگان صلاحیت و تعهد لازم را داشته و در مقابل حاکمیت هم امنیت معترضان را تضمین کند که در این صورت مشکلی در برگزاری تجمع اعتراضی وجود ندارد.
یا دیده‌اید که خبرنگاران داخل کشور مجاز باشند برای تهیه گزارش بی‌طرفانه از آنچه در دانشگاه شریف و زاهدان، سنندج، اردبیل و شهرهای دیگر رخ داد آزادانه به این مناطق بروند و با هر که خواستند گفت و گو کنند و نتیجه را حتی اگر خلاف روایت رسمی باشد بی‌سانسور برای مردم گزارش کنند؟ (چه بسا گزارش‌های واقعی، تایید کننده حرف‌های مسوولان باشد). نه که ندیده‌اید و تنها افرادی که «می توان» در این مناطق صدای آن‌ها را بازتاب داد حداکثر استاندار و امام جمعه و رئیس شورای تامین استان و نظایر اینها است.