ابراهیم رئیسی و کریستین امانپور؛ آیا رئیس جمهور ایران فقط به بازی در لیگ ۳ عادت دارد؟

به گزارش گیلانی ها خبر، گفت و گوی تلویزیونی رئیس جمهور ایران با کریستین امانپور، خبرنگار و برنامه ساز مشهور CNN ، در آخرین دقایق لغو شد.

امانپور گفته است که چون شرط رئیسی برای روسری به سر کردن حین مصاحبه را نپذیرفته، رئیس جمهور ایران حاضر به گفت و گو با او نشده است.

طرف ایرانی هم می گوید حجاب داشتن خبرنگار خارجی، جزو پروتکل های ماست و میزبان (گفت و گو شونده) حق دارد شروط خود را داشته باشد.

در این باره نکاتی زیر قابل تامل است:

هدر دادن فرصت گل

در حالی که تقریبا همه رسانه های غربی علیه جمهوری اسلامی اند، استفاده رایگان از یکی از پرمخاطب ترین رسانه های آمریکایی برای رساندن صدای مردم ایران به جهان، فرصتی مغتنم بود که رئیسی از آن بهره نبرد؛ گو این که صداوسیما و رسانه های خودی شان را برای پیام رسانی به جهان کافی می دانند!

این البته تنها یکی از مصادیق فرصت سوزی است؛ بدان حد که وقتی مردم ایران راه طی شده شان را می نگرند، خروار خروار خاکستر فرصت های سوخته را می بینند و آه حسرت از نهادشان بلند می شود.

پاس گل

درست در شرایطی که شهرهای ایران درگیر موضوع حجاب است و افکار عمومی دنیا ایران را از این منظر پیگیری می کند و دقیقا بعد از آن که خود رئیسی در آمریکا گفت که زنان ایرانی به طور خودجوش حجاب را رعایت می کنند، خبر می رسد که رئیس جمهور ایران، نه در خاک ایران که حتی در کشور آمریکا، خبرنگار آمریکایی را ملزم به رعایت حجاب کرده است.
واقعا پاس گلی زیباتر از این می شد داد؟

قوانین متناقض بازی!

اگر پروتکل جمهوری اسلامی این است که هر خانم خبرنگار خارجی باید در گفت و گو با آنها روسری داشته باشد چرا روسای جمهور پیشین و حتی وزیر خارجه همین دولت و چهره هایی مانند سعید جلیلی با خانم های بی حجاب مصاحبه کرده اند؟
پروتکل که امری شخصی نیست که برای این مسوول جوری باشد و برای مسوولی دیگر، به گونه ای دیگر!

نمی شود که در یک زمین بازی، هر کسی قوانین و قواعد خود را داشته باشد؟

بازی در لیگ ۳

برخی مسوولان ما عادت کرده اند فقط وقتی مقابل دوربین باشند که مجری های هماهنگ و همسوی صدا و سیما در صندلی روبروی شان نشسته باشند؛ از این رو شاید ترجیح می دهند به بازی در همین لیگ دسته ۳ یا حتی لیگ محلات بسنده کنند و ریسک بازی در لیگ های بین المللی و حضور در مقابل خبرنگاران چالشی مانند کریستین امانپور را به جان نخرند.